De eerste keer dat ik een Quiche Lorraine maakte was met Mamie Elise. We gingen die dag met de hele familie picknicken en iedereen zou wat meenemen, iets wat je hier eigenlijk altijd doet wanneer je met vrienden of familie bij elkaar komt. 

Het enige wat je vooraf afspreekt is wie er hartig en wie er zoet meeneemt zodat er van alles wat is. Hou hierbij altijd in de gaten dat dat in Zuid-Frankrijk zoet en hartig niet door elkaar lopen ! 

Het recept van de Quiche Lorraine komt uit onze familie-keuken. Mamie Elise maakte hier ook altijd zelf de bodem bij, dit recept kun je vinden in 'basisrecept deeg'.

Recept Quiche Lorraine

'Quan lou ven coumenco, vento très jour, siès ou noun'  Provençaals voor 'als de wind opsteekt, waait hij drie, zes of negen dagen'. Dan hebben we het natuurlijk over de Mistral, die harde, koude wind die de Provence kenmerkt. Ik wilde hier in eerste instantie neerzetten dat ik een haat/liefde verhouding met deze wind heb, maar wanneer ik er goed over nadenk is het 100% haat! Probeer maar eens een volle winkelwagen naar je auto te rijden, wanneer de Mistral over de parkeerplaats raast.

Maar nu is er 'Het lied van de Mistral', een betoverende roman over vriendschap, tradities en folklore, over wat ons wordt nagelaten door voorouders en wat we willen doorgeven aan de volgende generaties. Boven alles is het een ode aan het landschap van de Provence: de bijzondere geuren, de flora en fauna, en natuurlijk de vreselijke mistral. Al een tijdje geleden vertaald, maar zo de moeite waard om te lezen!

De recensies zijn éénsgezind over deze debuutroman van Olivier Mak-Bouchard: een duizelingwekkend debuut (Volkskrant) - Een vervoerende debuutroman (het Parool)  Olivier Mak-Bouchard weet de diepte en de wortels van de Provence te vangen, en geeft een heel andere blik op dat rijke vakantieoord (Psychologies)

Nieuwsgierig naar het verhaal? Klik dan hier..

De Ile Flottante hoort, samen met de crème brulée, toch wel bij de klassieke recepten uit de Franse keuken. Ik ben eens gaan rondvragen hoe je deze nu het lekkerste én makkelijkste kon maken en kreeg drie oplossingen voor het garen van het opgeklopte eiwit: in de oven, in de magnetron of in een pan met water. Nou, ik heb ze alle drie uitgeprobeerd en daar ik het gaar koken van het eiwit in water geen succes vond, viel dit recept al snel af. 

Het recept van de île flottante uit de oven is de absolute winnaar! Deze versie is de allerlekkerste en niet moeilijk om te maken. Het is echter wel wat tijdrovender dan de magnetron variant.

Het recept van de île flottante uit de magnetron was eigenlijk de grootste verrassing. Het eiwit gaart goed en is lekker stevig. Het magnetronrecept kost je ook heel wat minder tijd. 

Ik zou zeggen, probeer ze alle twee eens en kijk welke jou het beste ligt. Hier hebben ze het ovenrecept voor de île flottante inmiddels uit hun hoofd geleerd en staat het regelmatig op tafel!

Recept île flottante

Ik kwam laatst op een Nederlandse Facebook-pagina over patisserie de vraag tegen hoe je het beste stevige slagroom kunt maken. En laat ik daar nou een antwoord op hebben! Het recept voor een stevige slagroom heb ik overgenomen van de bekende Franse chef Cyril Lignac. 

Het allerbelangrijkste? Zorg dat én de kom én de garde én de room goed koud zijn! Ik zet alles vaak een uur voor het kloppen in de koelkast. Het recept maakt gebruik van Mascarpone, maar je kunt de 'poedersuiker-tip' zeker ook gebruiken bij het kloppen van alleen room. Je ziet de slagroom steviger en dikker worden..

Recept stevige slagroom

Suzette, waarom Suzette? Deze prachtige Franse naam is voor eeuwig verbonden aan het recept van de geflambeerde crêpes. Het antwoord is echter niet zo simpel. Er zijn drie koks die zich de uitvinding van de crêpes Suzette toe eigenen. Is het Auguste Escoffier die in 1903 een versie in zijn Guide Culinaire had staan voor een vriendin van de koning, Henri Charpentier, een leerling van Escoffier, die zegt dat hij deze crêpes per ongeluk in brand heeft gestoken en hij dus de uitvinder is of toch Monsieur Joseph eigenaar van restaurant Marivaux in Parijs die deze crêpe op het menu had staan als eerbetoon aan actrice Suzanne Reichenberg?

We kunnen er een spannend spelletje 'Wie van de drie' van maken, maar ik denk niet dat we het antwoord ooit écht te weten komen. Wat ik wel weet, is dat het recept misschien wat voorbereiding nodig heeft, maar dat het zeer de moeite waard is! Het grote voordeel van de versie van de Crêpes Suzette die ik hier op de site zet, is dat je alles van tevoren klaar kunt maken en op het laatste moment de crêpes terug in de pan kan doen met de saus en de Grand Marnier. Van deze Grand Marnier hebben we overigens maar een klein beetje nodig, de rest kun je dus gebruiken om jezelf moed in te drinken voor het flamberen! ;-)

Recept Crêpes Suzette

Op 2 februari wordt hier in Frankrijk de ‘Chandeleur’ (in het Nederlands ‘Maria Lichtmis’) gevierd, en dit geeft hier in het zuiden het einde aan van de Kerstperiode met zijn vele tradities. 

Het feest van de Chandeleur gaat samen met de traditie van het eten van crêpes, de bekende dunne Franse pannenkoeken. En het gaat nog verder dan dit: om een rijk en gezond jaar te krijgen moet je bij de eerste crêpe die je maakt in je linkerhand een muntstuk houden en in je rechterhand de pan. Je draait de crêpe hierna door hem in de lucht te gooien en weer op te vangen in de pan. De bedoeling is dat de crêpe dan weer ‘recht’ terug in de pan terecht komt. Doe dus je best !
Een tweede traditie is dan om deze crêpe met het muntstuk een jaar lang in de voorraadkast te leggen voor nog meer voorspoed, maar hier ben ik zelf iets minder fan van ;-)

Bij ons thuis maakt mijn dochter Sanne de crêpes altijd en dat doet ze zeker één keer per week. Altijd beter én lekkerder dan kant-en-klare zoetigheid uit de supermarkt. Een makkelijk recept en perfect om met kinderen te maken én op te eten!

Recept Crêpes van Sanne

Makkelijker kan ik het echt niet maken : het recept van de Croque-Monsieur. Nou hoor ik jullie zeggen : ‘Een tosti, moet daar echt een recept van uitgeschreven worden ?’ Ik vond dus van wel, want het is nog steeds een zeer populair gerecht. Bijna elke bistro hier in Frankrijk heeft hem op de kaart staan en bij iedere dorpsbakker ligt hij in de vitrine op je te wachten. Ik ga ervan uit dat jullie de Croque Monsieur kennen : twee sneden brood met ham en kaas ertussen en béchamel-saus erboven op, maar er zijn nog veel meer variaties. En waar komt die rare naam croque-monsieur eigenlijk vandaan? Voor de antwoorden én het recept klik je natuurlijk op de link.

Recept Croque-monsieur

Je hebt hem vast wel eens bij de Franse bakker zien liggen: de Fougasse. Het is een Provençaals brood met olijven, grof zout of, hier thuis de absolute favoriet, met 'gratelons' oftewel spekjes. De origine van dit brood komt uit de Romeinse tijd waar ze de 'panis focacius' maakten. Hieruit is uiteindelijk de Italiaans Focaccia ontstaan en dus deze Provençaalse Fougasse.

De Fougasse bestaat echter ook in een zoete versie en deze wordt tijdens de 13 desserts aan het einde van het kerstdiner geserveerd. Het staat symbool voor succes. 

Lees het hele verhaal en het recept door op de link hieronder te drukken. Mis het niet want het is makkelijk te maken en heerlijk voor visite of als tussendoortje. 

Recept Fougasse Provencale

Vandaag de tweede winnaar van 'de mooiste Driekoningentaart 2022' 👑. Nou ja, volgens mij dan..
Nina Metayer, 33 jaar, heeft het vak geleerd op de bekende Ferrandi opleiding. Ze wordt hierna, ruim voor haar dertigste, tot twee keer toe uitgeroepen tot Patissier van het Jaar. Een gigantische eer hier in Frankrijk en normaal alleen weggelegd voor de reeds zeer bekende patissiers.
Ondertussen heeft ze haar eigen patisserie in Parijs en komt ze regelmatig langs in televisie-programma's zoals de 'Meilleur Patissier' (de Franse versie van Heel Holland Bakt).
Dit jaar heeft ze een prachtige galette gemaakt met het thema van 'De Notenkraker'. Een echt kunstwerk, wat ondertussen haar handelsmerk begint te worden. Volgens mij dus een terechte winnaar, vind je niet?

Facebook Renie's Franse Keuken

Zoals elk jaar brengt elke gerespecteerde patissier een eigen Driekoningentaart 👑uit, de één nog mooier dan de ander. Dit jaar staken, wat mij betreft, twee 'jonkies' er met kop en schouders bovenuit. Ik zeg dan wel oneerbiedig 'jonkies', maar ze hebben beiden al een indrukwekkende carrière achter de rug.
Vandaag de 'Galette' van Pierre Jean Quinonero, de chef patissier van Hôtel le Burgundy in Parijs. Het is het eerste jaar dat hij voor dit luxe 5-sterren hotel (met Michelin-restaurant) een Driekoningentaart uitbrengt en het is meteen een pareltje!
De 29-jarige Chef Patissier Quinonero heeft een ode willen brengen aan de deels afgebrande Notre Dame de Paris door het welbekende glas-in-lood raam na te maken. Het fijne bladerdeeg en de baktechniek waardoor de randen donkerder uit de oven komen, zorgen voor een prachtige taart. Voor een foto van de patissier, verwijs ik je naar de Facebook-pagina van Renie's Franse Keuken.

Facebook Renie's Franse Keuken

In Frankrijk wordt de Driekoningen altijd uitgebreid gevierd. In de weekenden rond de 6e januari, eten families en vrienden samen de 'Galette des Rois' waarin een 'fève' verstopt zit. Deze 'fève' was oorspronkelijk een boon, daarna waren het personages uit de Provençaalse crèche en tegenwoordig vind je ook regelmatig een beeldje van Spiderman of Harry Potter in de taart. Degene die de 'fève' vindt, is de koning en krijgt een papieren kroon op zijn hoofd. Er zijn twee soorten Koningstaarten: de brioche of de frangipane. De brioche is een cirkelvormig brioche-brood met gekonfijte vruchten erin en erop. De frangipane is gemaakt van bladerdeeg en gevuld met amandelspijs. De frangipane-taart is bij ons veruit de favoriet en ik moet er dan ook eerlijk bij zeggen dat ik deze niet alleen met Driekoningen maak. Op verjaardagen wordt er regelmatig om deze taart gevraagd en dan maak ik hem met liefde. Maar niet doorvertellen, want het gaat echt tegen elke Franse traditie in..

Recept Driekoningen taart

De Côte & Provence wintereditie is uit, met daarin het verhaal over mijn eerste kerst in Frankrijk én het familie-recept van mijn Franse schoonfamilie: Kreeftenstaarten in Armoricaine-saus. De Côte & Provence kun je oa vinden bij de Bruna.

Frankrijk versiert dit weekend huizen en tuinen want ook hier wordt Halloween gevierd. Ik stond daar wel van te kijken toen ik hier kwam wonen, voor mij was het echt een uber-Amerikaans feestje. Er worden dit weekend veel spooktochten georganiseerd, onder andere in het Palais des Papes in Avignon, het kasteel van Tarascon en in de dorpen en steden gaan kinderen verkleed de deuren langs voor een ‘un bonbon ou un sort’. Het wordt hier ondertussen ook iets kouder, dus we hebben de soeppan weer tevoorschijn gehaald. Verse tomatensoep, aardappel-preisoep of Hollandse groentesoep, allen makkelijk te maken en iedereen in het gezin is er dol op. Bij deze het recept van een zachte pompoensoep, gemaakt met een flespompoen, wortelen en aardappel. Aan het eind een beetje room er doorheen en je hebt een heerlijke vélouté. Wil je er een echte maaltijd van maken? Gehaktballetjes en vermicelli doen wonderen of je maakt er natuurlijk een Quiche Lorraine bij.

Recept romige pompoen soep

Mijn ouders hebben deze zomer op mijn huis gepast en daar staat een enorme vijgenboom in de tuin. Deze boom zit ondertussen net zo vol als mijn camping in juli/augustus, dus er moest wel wat met de rijpe vijgen gemaakt worden. Ik heb mijn moeder doorverwezen naar deze 'oh-zo-leuke' site, waar een recept voor vijgenjam op staat. Zij is dus degene die deze potjes gevuld heeft, en wel in drie versies: een zoete, een minder zoete en een chutney. Mocht je van die laatste uitvoering een recept willen hebben, moet je dus bij mijn moeder wezen, die heeft ze zelf bedacht!

In totaal staan hier ondertussen meer dan 15 potten jam en er hangen nog vele kilo's vijgen in de boom. Mocht je toevallig hier in de buurt zijn: ze zijn gratis af te halen!

Recept Vijgenjam

 Ik ben niet echt iemand die snel 'reclame' maakt voor anderen, maar ben je op zoek naar een last minute Sinterklaas-of Kerstcadeau of heb je gewoon zin om eens weg te dromen bij een volgende vakantie, denk dan eens aan het boek 'Frankrijk Binnendoor' van Ruud Couwenhoven. Een ontzettend leuk boek,  want als pure Frankrijkliefhebber heeft Ruud in dit boek zijn reis beschreven over de kleine, authentieke routes van het 'echte' Frankrijk. Persoonlijke verhalen en anekdotes, maar ook wetenswaardigheden en tips voor restaurantjes en bezichtigingen. Een echte aanrader! Het boek is hier te bestellen, op het moment met een leuke aanbieding.

Bestellen Boek Frankrijk Binnendoor

De Provençaalse keuken zonder knoflook is als het zuiden van Frankrijk zonder zon : ondenkbaar ! De typisch Provençaalse knoflook is echter niet de witte variant, maar een variant met rose/paarse lijnen erin. Mocht je in augustus in de buurt op vakantie zijn, vergeet dan niet het Knoflook Festival in Piolenc te bezoeken, dé knoflook-hoofdstad van de Provence. 

We gebruiken knoflook hier op verschillende manieren, uitgeknepen, gepoft maar het wordt ook rauw gegeten met wat olijfolie, al is dit meer iets voor de oudere generaties. Op vrijdag, traditioneel de dag dat er geen vlees op het menu staat, zul je bij veel restaurants het gerecht Aïoli op de krijtborden zien staan. Dit is typisch Provençaals! Mijn schoonmoeder maakt het regelmatig en dan komt mijn schoonvader ons altijd een bak vol brengen. Om te smullen! 

Vervolg Recept Franse Rollade

Wist je dat er een hele gezellige Facebook pagina van 

Renie's Franse keuken bestaat met meer dan 3200 zeer actieve leden?

Klik op het logo en kom er gezellig bij!

Daar iedereen hier in mijn omgeving wel een appelboom in de tuin heeft staan, vind ik de laatste tijd regelmatig tassen vol met de lekkerste appels aan mijn deurklink. Het grappige is dat je eigenlijk nooit weet wie deze bij je achtergelaten heeft, net als de noten, peren en prei in de winter en de tomaten, aubergines en abrikozen in de zomer.

 
Hier in het zuiden verbouwen mensen veel van hun groente en fruit gewoon zelf, door de vele zon-uren hier is dat technisch gezien ook niet echt een hoogstandje. Plantje in de grond en water geven, kind kan de was doen. Alleen dat water is nog wel eens een probleem want daar mogen we in de zomer niet zomaar onbeperkt mee sproeien, vooral tijdens de lange droge periodes. (lees: geen regen :-) ) 

Wanneer er weer een volle tas aan de deur hangt, maakt mijn dochter Saskia hier echt de heerlijkste appeltaart van met een recept wat ze ooit op de basisschool heeft geleerd.

Recept Franse appeltaart

Gisteren hebben we de eerste wilde asperges gevonden tijdens een ijskoude wandeling bij het 12e-eeuwse klooster van Saint Michel de Frigolet. Ik heb er volgens mij nog nooit één gevonden, mijn kinderen komen om de 5 minuten met een asperge aanzetten, je moet hele goede ogen hebben..

Wanneer je goed naar de foto kijkt zie je een een plant met hele kleine stekeltjes, de 'Asparagus', wanneer je deze ziet kun je gaan zoeken, de asperge groeit er namenlijk direkt naast. Mijn zoontje heeft zijn vinger ernaast gehouden voor de foto. 

Ook dit zoeken hebben ze overigens weer op school geleerd, een verplichte wandeling wordt er een stuk leuker door!

Vervolg wilde asperges zoeken

Toen ik hier kwam wonen had ik, behalve het standaard-idee van ‘s ochtends een croissantje en ‘s middags een stokbroodje brie, geen idee van van de manier van eten hier. Dat dit 'stokbroodje brie' een wel een erg Nederlands Délifrance plaatje was kon ik toen niet vermoeden.  

Ik schreef al eerder dat elk feest hier in Frankrijk om eten draait, maar ook de dagelijkse maaltijden nemen een belangrijke plaats in. Waar we in Nederland minutenlang over het weer kunnen babbelen, gaat het hier over een wijnkeuze, het verschil tussen tomatenrassen en op welke manier het vlees die dag het lekkerst bereid kan worden. Hier kan echt tot in de kleinste details een geanimeerd gesprek over gevoerd worden. En wat altijd weer terug komt : parfois les choses les plus simples sont les meilleures

Frankrijk tussen de middag