Zelf pasta maken

Sinds we hier thuis in lockdown zitten, ‘confiné’ in het Frans, zijn we fervent pasta-makers geworden. De eerste week was de pasta regelmatig niet meer te krijgen in de supermarkt en dan moet je creatief worden. En ik moet zeggen : wanneer je éénmaal het kunstje te pakken hebt, is het zo gepiept !
 
Fransen zijn best grote pasta-eters, zeker hier in het zuiden. Moet ik er wel bij zeggen dat we, met onze 8 kilo per jaar, ver achterliggen op de Italianen die meer dan 20 kilo per persoon per jaar eten ! Ik heb een tijdje in het mooie Italië gewerkt en de moeder van één van mijn Italiaanse collega’s stond inderdaad elke morgen pasta te draaien voor de hele familie. Daar maakte ze dan elke dag een andere soort pasta mee : spaghetti, ravioli, fettucini. De pasta pesto, met basilicum en olijfolie, was mijn absolute favoriet !
 
Toen ik éénmaal hier in Zuid-Frankrijk ging wonen, kwam ik er tot mijn verbazing achter dat hier toch ook heel wat pasta gegeten werd en dat ‘pâtes au beurre’ een heel normaal geaccepteerd gerecht was ! Pâtes au beurre is, de naam zegt het al, een bord gekookte pasta met boter… Voor de liefhebbers gaat er dan nog geraspte kaas overheen, maar dit is geen must. Nu ben ik persoonlijk geen grote pasta-eter, maar mijn kinderen en mijn man smullen van dit culinaire hoogstandje. 

Ik heb ze dus allemaal snel geleerd hoe je pasta moet koken, geeft mij af en toe lekker rust wanneer ik geen zin heb om te koken. Dik plak ham erbij en, als moeders in de buurt is, een salade met geraspte worteltjes, tomaatjes of komkommer. Je begrijpt het echter al, als moeders niet in de buurt is, wordt dit laatste altijd ‘per ongeluk vergeten’, ook door mijn man. Hier in de Midi wordt de pasta natuurlijk ook met olijfolie en zout gegeten. Mamoune, de oma van mijn man, is hier dol op !
 
Het recept voor de verse pasta is op zich heel simpel, je hebt meel en eieren nodig. Ik heb zelf een pasta-machine, waarmee je handmatig de pasta kunt draaien. Je kunt natuurlijk ook gewoon de pasta uitrollen met een deegroller en het daarna in lange slierten snijden.
Ik vertelde al dat ik geen grote pasta-eter ben, maar ik moet zeggen dat de huisgemaakte pasta bijzonder lekker is. Mijn dochter Saskia maakt er een heerlijke carbonara-saus bij of we maken er groente-lasagna van die ik al een tijdje geleden op de site gezet heb.

Wat hebben we nodig:

500 gram bloem

5 eieren

2 eetlepels water of olijfolie

Doe de bloem in een kom en maak een kuiltje in het midden. De vijf eieren kunnen allemaal tegelijk in het kuiltje. Meng de bloem en de eieren met een vork totdat dit te zwaar wordt, dan ga je dus ga je met je handen erin en kneden maar. 

Het deeg is op vaak te droog. Doe er dus 1 eetlepel lauw water of olijfolie bij en ga door met kneden. Mocht het deeg dan nog te droog zijn herhaal je dit nog een keer en kneed je flink door, totdat je een soepele deegbal krijgt. De deegbal verpak je in huishoudfolie en deze leg je ongeveer een uur in de koelkast. Je kunt het deeg overigens ook met de keukenmachine maken met de deeghaak.

 Na een uurtje begint het leuke werk! Ik rol meestal de bal tot een kleine ovaal en snijd deze dan in 6 stukken. Hou vooral de zak met bloem bij de hand deze heb je zeker nodig. Doe trouwens ook een schort voor om je kleren te beschermen, die meel gaat echt overal op en in zitten. 

Pak nu 1 bolletje en maak hem met je handen een beetje plat. Doe er wat meel op als het deeg te plakkerig is. Zet de pastamachine op de grootste stand (bij mij is dat 7) en draai nu de pasta erdoorheen zodat het een lap wordt. 

Je herhaalt nu elke keer het draaien, maar op een lagere stand tot je de juiste dikte hebt bereikt. Ze houden hier van flink doorgekookte pasta, dus ik maak de pasta vrij dun: voor de tagliatelli ga ik meestal door tot stand 2, voor de spaghetti en de lasagna tot stand 3 soms 2. 

Met mijn pasta machine kan ik nu of tagliatelli maken of spaghetti. Je draait de lange banden pasta dan door het gewenste opzetstuk heen die ze snijdt en je hebt je pasta. Deze kun je te drogen hangen op een rekje of kleerhanger, wegens ruimtegebrek hier in de keuken leg ik ze op een theedoek met meel.

Omdat dit verse pasta is, hoef je het maar heel even te koken, zo'n 3 minuten in ruim zout water is genoeg. Je kunt het als pâtes au beurre eten of met een saus, het is allemaal even lekker. 

Mocht je nu geen pastamachine hebben, kun je het natuurlijk ook met de hand uitrollen en in slierten snijden, de smaak wordt er niet minder om. 

Ik gebruik deze pasta ook om de 'kindvriendelijke' groente-lasagna te maken, die eten we hier zeer regelmatig. Het recept vind je hier.

Ik heb op verschillende sites gelezen dat er speciaal meel gekocht moet worden om pasta te maken, maar ik moet bekennen dat ik dat nog nooit gedaan heb. 'Gewoon' meel gaat hier prima en je kunt het ruim gebruiken, zodra de pasta tijdens het draaien begint te plakken. Ik doe mijn handen dan in de zak met meel en wrijf hierna de lap pasta ermee in.


Ik wens jullie heel veel plezier bij het maken. Pasta maken samen met kinderen is een aanrader, het wordt er, met al het meel, vaak een lekker zooitje van! Mocht je niet weten hoe je het beste een aanrecht met meel kan schoonmaken: stoffer en blik doet wonderen! En daarna pas met water en een doekje..




Mocht je geen pastamachine hebben, maar er wel graag één willen kopen: kijk eens in de webshop! Er staan hier twee verschillende pastamachines van zeer goede kwaliteit. 


Hier is de link naar de pastamachines in de webshop.